A letter from Feb 10th, 2022

Dear FutureMe, bugünün tarihi 10 şubat 2022 annemi kaybedeli 14 ay falan oluyor. mental olarak çökmüş ve insanların her istediğini dahi yapacak bir konumdayım. kendim olamıyorum ve bende ne problem var bilmiyorum. insanlarla gözz teması dahi kuramıyorum insanları itiyorum ve içimdeki potansiyeli asla gün yüzüne çıkaramıyorum. Nasılsın Sedef? Değiştin mi? Kendini iyileştirebildin mi? Umarım artık kendine hak ettiğin değeri veriyorsundur umarım artık yeter be diyerek masaya yumrugunu vurmussundur. Umarım artık bir şeyleri ertelemek ve halının altına süpürmek yerine direkt çözmeye çalışacak şekilde cesaretlisindir. Lütfen öyle olmuş ol çünkü ben çok yorgunum ve iyileşemezsem biliyorum ki bu dünyada fazla yer edinemeyeceğim ve maalesef kolay yolu seçerek pes edip annemin yanına gideceğim. senden bana bir tavsiye veremiyorum aslında benim senden tavsiyeye ihtiyacım var. umarım içindeki ışık daha da azalmaıştır. bu arada euphoriada gelişmeler var mı? neyse sşlodfşsdljfşsldjf şu an i never felt so alone dinliyorum. yanımda da pişi var. aytug serefsizinin de gercek yüzünü tamamen gördüm bu arada. he biri demişken hayatında biri var mı ? derslerin nasıl? arkadaşlıkların hala devam ediyor mu?